Muren spreken niet

Elize woont nog steeds aan de voet van de duinen in het bekrompen gehucht aan de kust. Na de breuk met Robin blijft ze verweest achter. Het laatste waar ze aan denkt, is een nieuwe man toelaten in haar ellendige leventje tot ze Max leert kennen. Hij is niet de prins op het witte paard, eerder een ridder die haar komt bevrijden van de beesten en demonen uit haar verleden. Hij belooft haar de hemel op aarde, overlaad haar met geschenken en legt haar in de watten. Ze laat het over zich heenkomen want drama wil ze niet meer in haar leven. Ze vindt bij Max de rust waar ze al die jaren naar op zoek was. Wanneer er geen weg meer terug is, verandert de koene ridder in een monster. In hem schuilt geen beest maar wel de geest van Narcissus, de man die vol lof spreekt over zichzelf en iedereen vernietigt die hem belemmert in zijn spelletjes van grootheidswaanzin, corruptie en zelfgenoegzaamheid. Elize bezit gelukkig de capaciteit om telkens door de donkere nacht van haar ziel te dwalen op zoek naar lichtpuntjes. Opgeven is geen optie wanneer je kinderen hebt.